Z Pico Arieiro na Pico Ruivo

Dzisiaj opowiem Wam o najbardziej wymagającej trasie trekkingowej na Maderze. Mowa oczywiście o Tres Picos, czyli szlaku górskim między trzema najwyższymi punktami wyspy: Pico Arieiro (1818 m n.p.m.), Pico das Torres (1853 m n.p.m.) i Pico Ruivo (1862 m n.p.m.). 

Na szczyt Pico Ruivo prowadzą dwie drogi. Jedna trudniejsza z Pico Arieiro i druga łatwiejsza, ale mniej spektakularna z Achada do Teixeira.

Pico Arieiro – Pico Ruivo

Trasa o długości 5,6 km w jedną stronę // Czas przejścia 3-4h w jedną stronę.

Aby dostać się na trzeci co do wielkości szczyt Madery trzeba wypożyczyć samochód. Autobusy tu nie dojeżdżają, a taksówki z Funchal lub okolic są drogie. Przez większą część dnia Pico Arieiro okalają chmury. Najlepsza pogoda panuje do 10 rano lub po 17. Można też liczyć na to, że obłoki się przerzedzą podczas wędrówki. W tym roku mieliśmy ogromne szczęście, bo przez cały dzień świeciło piękne słońce, a chmury znajdowały się pod nami i nie nachodziły na szczyty. Wszystko to miało miejsce na początku stycznia więc chyba w końcu zasłużyłam na cudowną pogodę w tym miejscu 🙂

Na Pico Arieiro znajduje się darmowy parking, przytulna kawiarnia i sklep ze pamiątkami. My zaopatrzyliśmy się w czapki, bo mimo słońca wiał chłodny wiatr. Punktem charakterystycznym tego miejsca jest radar NATO, wyglądem przypominającym dużą piłeczkę golfową.

Rozpoczynamy wędrówkę.

Początkowo przyjemna droga prowadzi nas do pierwszego tarasu widokowego – Ninho da Manta. Większość turystów zawraca w tym miejscu i tylko mały procent udaje się dalej.

Kawałek dalej dochodzimy do must see Madery, a mianowicie tzw. schodów do nieba. Miejsce to jest bardzo często fotografowane i publikowane w wielu przewodnikach turystycznych. Na żywo robi jeszcze lepsze wrażenie niż na zdjęciach.

Od tego punktu droga prowadzi ostro w dół i kolejne kilkanaście minut pokonujemy schodząc po kamiennych schodach. Dochodzimy do pierwszego tunelu.

Idąc dalej trzeba obejść dookoła Pico das Torres stromym zboczem wykutym w skale. Co jakiś czas pojawiają się kolejne tunele i jaskinie (kiedyś służyły za schroniska dla pasterzy i ich bydła).

Dochodząc do masywu Pico Ruivo należy wspiąć się po stromych schodach – tu praktycznie co kilka stopni musiałam przystanąć żeby złapać oddech.

Już kawałek dzieli nas od chatki znajdującej się pod ostatnim podejściem na szczyt. Schronisko jest nieczynne, lecz można na chwilę usiąść i odpocząć. Również w tym miejscu łączy się ścieżka prowadząca z Achada do Teixeira.

Opisany wyżej szlak przeszłam będąc na Maderze dwa lata temu. Obrałam sobie za punkt honoru pokonać całą (trudniejszą) trasę z jednego szczytu na drugi, no bo jak “ja nie dam rady?” Radę może i dałam, ale po drodze kilka razy wyplułam płuca, a na sam dach Madery weszłam na czworakach. Ze łzami w oczach rozglądałam się wokół nie widząc zupełnie nic, bo gęsta mgła zasłoniła dosłownie wszystko. Sytuacja podobna do tej, którą przeżywałam rok wcześniej na Cabo Girão. Do tego nie byłam przygotowana do takiego wysiłku – brak prowiantu i przede wszystkim małe ilości wody mocno dawały się we znaki. Niepocieszona, przemoczona, zmarznięta i przeklinając pod nosem wróciłam w niższe partie gór.

Nie byliśmy w stanie wrócić tą samą drogą, a wizja powtórki tego gigantycznego wysiłku powodowała, że chciało mi się płakać. Za schroniskiem skręciliśmy na ścieżkę do Achada do Teixeira i stamtąd zamówiliśmy najdroższą w życiu taksówkę na Pico Arieiro, żeby odebrać zostawiony na parkingu samochód.

Achada do Teixeira – Pico Ruivo

Trasa o długości 2,8 km w jedną stronę // Czas przejścia 1,5h-2h w dwie strony.

W tym roku od razu uświadomiłam resztę, że mogę towarzyszyć im przez pierwszy kawałek szlaku z Pico Arieiro, następnie wrócić na parking po samochód i odebrać ich od strony Achada do Teixeira. Tak też zrobiłam.

Przeszliśmy razem początek trasy (do pierwszego tunelu) i dopiero wtedy zrozumiałam, że jeśli chcę zawrócić to muszę wspiąć się tą samą drogą, którą przed chwilą schodziłam. Dlatego jeśli nie chcecie przechodzić całości trasy to zawróćcie zaraz za schodami do nieba.

Pozostali ruszyli przed siebie, a ja w pojedynkę zaczęłam dreptać z powrotem na Pico Arieiro. Ogólnie widoczność była świetna i trochę żałowałam swojej decyzji, ale nie było mowy abyśmy zrobili łącznie 11km (w dwie strony). Tym bardziej, że taksówka z Achada do Teixeira do Pico Arieiro kosztowała mnie ostatnim razem 80 euro.

Po ponad godzinie dotarłam cała spocona na Pico Arieiro. Odpoczęłam chwilę przy kawie i toście z serem, a następnie pojechałam po moich włóczykijów 🙂 Mimo, że między szczytami w linii prostej jest mniej więcej około kilometra to aby dojechać z jednego na drugi trzeba pokonać samochodem ok. 60 km. Droga do Achada do Teixeira zajęła mi prawie 2 godziny.

Po dojechaniu na parking uznałam, że wyjdę w ich stronę tak aby spotkać się gdzieś na trasie. Ścieżka, którą szłam jest częścią obszaru Natura 2000 i należy do Centralnego Masywu Górskiego. Co jakiś czas pojawiały się małe schroniska, przydatne podczas nagłej zmiany pogody.

Po jednej stronie w oddali widać było Ocean, a po drugiej szczyty Madery. 

Ta mała “piłeczka” na zdjęciu powyżej to szczyt Pico Arieiro widziany z Achada do Teixeira.

Ten szlak jest zdecydowanie łatwiejszy do przejścia i w porównaniu do poprzedniego można uznać go za spokojny spacerek na szczyt.

A ze szczytu rozpościera się taki widok:

Informacje praktyczne

1. Parking i wejście na lewadę są bezpłatne (niezależnie, którą trasę wybierzesz).
2. Na Tres Picos musisz przeznaczyć cały dzień.
3. Nie polecane dla osób mających lęk wysokości.
4. Nie zapomnij o dużej ilości wody!
5. Weź ze sobą prowiant.
6. Miej w plecaku bluzę/kurtkę przeciwdeszczową – mimo słonecznej pogody trasa ciągnie się na wysokości ponad 1800m.n.p.m.
7. Zadbaj o odpowiednie obuwie – najlepiej buty trekkingowe, trzymające kostkę.
8. Najlepiej przyjechać tu z rana kiedy nie ma wielu turystów.
9. Sprawdzajcie pogodę i wybierzcie się w te miejsca, wtedy kiedy zapowiada się na słoneczny dzień i chmury są dosyć wysoko.
10. Jeśli jedziecie samochodem na Pico Arieiro pamiętajcie, że po wejściu na szczyt Pico Ruivo trzeba wrócić tą samą drogą. Taksówka z Achada do Teixeira kosztuje ok. 80 euro.
11. Zdecydowanie idealnym rozwiązaniem będzie jeśli ktoś poświęci się dla ogółu i odbierze resztę z Achada do Teixeira. Jeśli jednak jesteście w większej grupie to składając się na taksówkę wcale nie wydacie dużo.
12. Taksówkę zamawia się telefonicznie (na tablicy przy parkingu są numery telefonów) określając ile osób będzie nią jechać – czasem przyjeżdżają małe busiki.
13. Plan trasy z Pico Arieiro na Pico Ruivo.
14. Plan trasy z Achada do Teixeira na Pico Ruivo.