Katedra w Mediolanie (Duomo di Milano)

Katedra Duomo di Milano jest piątym co do wielkości kościołem na świecie. To symbol miasta w pełni oddający jego bogactwo oraz potęgę. Każdy turysta odwiedzający Mediolan chce na własne oczy ją zobaczyć. Wizyta w katedrze może zająć długie godziny. Jak się do niej przygotować i na co zwrócić szczególną uwagę? Na te i wiele innych pytań odpowiadam w dzisiejszym wpisie.

Na zwiedzanie Mediolanu miałam zaplanowane dwa pełne dni, ale ze względu na mocne przeziębienie musiałyśmy trochę zmienić plany. Sił i czasu starczyło jedynie na Katedrę Duomo di Milano, której za nic nie chciałam odpuścić. W końcu być w Mediolanie i nie zobaczyć katedry to trochę jak odwiedzić Paryż i nie widzieć wieży Eiffla.

Jak dojechać do Katedry w Mediolanie?

Do katedry najlepiej dojechać metrem. W jej stronę kursują dwie linie metra: czerwona linia M1 oraz żółta linia M3, a koszt pojedynczego biletu na metro to 2€. Stacja nazywa się tak samo jak plac przed katedrą czyli Piazza del Duomo. My dotarłyśmy tu na pieszo, bo nasz nocleg znajdował się w bliskiej odległości od Duomo di Milano. Już sam plac robi wrażenie, z jasnymi budynkami pałaców, galerią Vittorio Emanuele II oraz górującą nad tym wszystkim katedrą. O godzinie 7:00 można powiedzieć, że miałyśmy to wszystko tylko dla siebie. Dopiero po godzinie 9:00 plac zaczął wypełniać się ludźmi. Z samego rana katedra jest w cieniu – najlepiej wygląda po południu, bo słońce oświetla główne wejście, ale wówczas możecie zapomnieć o zdjęciu bez ludzi. Coś za coś 🙂 Na placu na pewno natraficie na afrykańskich sprzedawców, którzy starają się sprzedać bransoletki szczęścia, kukurydzę do karmienia gołębi lub kijki do selfie. 

Historia Katedry

Pierwsza świątynia zbudowana w IV wieku, na miejscu obecnej Duomo di Milano była poświęcona św. Tekli. Jej pozostałości można zobaczyć w strefie archeologicznej, która znajduje się w podziemiach katedry. Drugą świątynią położoną w pobliżu była wczesnochrześcijańska bazylika Santa Maria Maggiore. Ostatecznie, w 1386 roku podjęto decyzję o zburzeniu obu świątyń i stworzeniu reprezentacyjnej katedry gotyckiej, godnej rozwijającego się, nowoczesnego miasta Mediolanu.

Inicjatorami budowy nowej świątyni był arcybiskup Antonio da Saluzzo i jego kuzyn a zarazem pierwszy książę Mediolanu Gian Galeazzo Visconti. Książe dość sprytnie uczynił z budowy katedry okazję do zyskania poparcia społeczeństwa, głosząc że budowa katedry jest dla nich rekompensatą za prześladowania jego poprzednika Barnabo Viscontiego, dzięki czemu ludność dawała hojne datki na budowę katedry, przez co w dużej mierze sfinansowała jej budowę.

Po szesnastu latach od rozpoczęcia budowy Katedra w Mediolanie zaczęła nabierać kształtów, w 1813 roku zakończono fasadę. Budowa katedry w Mediolanie została wstrzymana podczas II wojny światowej, kiedy wojska alianckie zbombardowały Mediolan. Duomo di Milano w czasie bombardowań przetrwała bez poważnych uszkodzeń i została szybko przywrócona do stanu sprzed nalotu. 26 maja 1805 roku na króla Włoch koronował się tutaj Napoleon Bonaparte. Po niemal 600 latach od momentu rozpoczęcia budowy, w 1965 roku budowa katedry została zakończona.

Katedra w Mediolanie (Duomo di Milano)

Katedra w Mediolanie funkcjonuje pod nazwą nazwa Duomo di Milano, w dialekcie lombardzkim Dom de Milan, w pełnej wersji Duomo St. Maria Nascente di Milano, a w tłumaczeniu na język polski Katedra narodzin św. Marii w Mediolanie. Zbudowana jest z białego i różowego marmuru, który sprowadzano z kamieniołomów w Candoglia nad Jeziorem Maggiore. To jeden z największych kościołów na świecie i może pomieścić 40 000 osób. Jego długość to 157 m natomiast szerokość 93 m. Wnętrze katedry jest gotyckie, z monumentalnymi kolumnami oraz witrażami, które także należą do jednych z największych na świecie. Dach świątyni ozdobiony został licznymi rzeźbami, gargulcami i pinaklami (rodzaj kamiennej wieżyczki).

Wizyta w katedrze może zająć długie godziny. Co zatem zobaczyć przede wszystkim i na co zwrócić szczególną uwagę?

• wnętrze katedry z kryptą św. Karola
• część archeologiczną – przy głównych drzwiach do katedry znajduje się wejście do strefy archeologicznej gdzie można zobaczyć zachowane części dwóch świątyń, które znajdowały się w miejscu gdzie jest obecnie katedra.
• dach katedry –  na dach katedry w Mediolanie można wejść po schodach lub wjechać windą. Widoki z dachu autentycznie zapierają dech w piersiach. Kunsztowne, koronkowe wręcz zdobienia, wieżyczki zwane pinaklami, rzeźby oraz pokryta złotem La Madonnina* w najwyższym punkcie Katedry, robią przeogromne wrażenie. Do tego dochodzą widoki na majaczące w oddali ośnieżone szczyty Alp. Coś pięknego!
• muzeum katedralne (Grande Museo del Duomo) – ma 2000 m² powierzchni i zawiera skarby katedry, dzieła sztuki, arrasy, rzeźby, witraże. Wszystko ułożone chronologicznie i bardzo dobrze wyeksponowane.
• kościół św. Gottharda – tylko z muzeum można wejść do XIV-wiecznego kościoła św. Gottharda z Hildesheim

*La Madonnina – to pokryta złotem figurka Matki Boskiej umieszczona na jednym z pinakli. Rzeźba powstała w XVIII wieku i szybko stała się symbolem miasta. Włosi pokochali Madonnę tak bardzo, że żaden budynek w Mediolanie nie miał prawa być wyższy niż figura. Problem pojawił się w XX wieku, ale twórcy nowych gigantów sprytnie go rozwiązali, ustawiając na swoich budowlach kopie złotej figury. Podczas II wojny światowej figura Matki Boskiej na szczycie Katedry w Mediolanie została dokładnie owinięta płachtami, aby nie odbijała światła i tym samym nie sprowokowała nalotu bombowego na katedrę.

Ceny biletów wstępu

Wszystkie bilety zakupić można w kasie przy Muzeum Katedralnym po prawej stronie katedry. Jeśli chcecie uniknąć stania w kolejkach po bilety, zakupcie je z wyprzedzeniem przez Internet. Bilety do Katedry w Mediolanie obowiązują na konkretny dzień i przedział godzinowy. Ceny różnią się w zależności od tego, ile elementów katedry będziecie chcieli zobaczyć. Samo wejście do katedry jest od jakiegoś czasu płatne i wynosi 3€.

Inne ceny:

• muzeum katedralne – 3€
• katedra + podziemna część archeologiczna + muzeum katedralne – 8€
• wejście na dach katedry schodami – 10€
• wjazd na dach katedry windą – 14€
• bilet grupowy na wszystkie atrakcje (katedra, wejście na dach schodami, muzeum, część archeologiczna) – 13€
• bilet grupowy na wszystkie atrakcje (katedra, wjazd na dach windą, muzeum, część archeologiczna) – 17€

Godziny otwarcia

1. Katedra – można zwiedzać codziennie w godzinach 8:00-19:00. Ostatnie wejście 18:00. Osoby nie mające odpowiedniego stroju nie wejdą do środka. Należy mieć zasłonięte ramiona, plecy oraz nie można wejść w szortach.
2. Krypta św. Karola (wewnątrz Katedry) – można zwiedzać codziennie w godzinach: poniedziałek – piątek: 11:00-17:30, sobota: 11:00-17:00, niedziela: 13:30-15:30. Ostatnie wejście: 30 min przed zamknięciem.
3. Muzeum oraz kościół św. Gottharda – można zwiedzać codziennie (bez środy): 10:00-18:00. Ostatnie wejście 17:00.
4. Dach katedry – codziennie: 9:00-19:00. Ostatnie wejście 18:00. Wejścia do wind oraz na schody znajdują się na zewnątrz katedry, po lewej stronie.
5. Obszar archeologiczny – codziennie: 9:00-19:00. Ostatnie wejście 18:00.

Nie czekajcie ze zwiedzaniem na ostatnią chwilę, bo na stronie katedry jest umieszczona informacja, że pracownicy mogą prosić o opuszczenie zwiedzanych miejsc, 30 minut przed zamknięciem.

Galeria Vittorio Emanuele II

Na koniec jeszcze krótka wzmianka o Galerii Vittorio Emanuele II znajdującej się zaraz przy Katedrze Duomo di Milano. To największe i najbardziej ekskluzywne centrum handlowe w mieście. Wśród mieszkańców Mediolanu często nazywana salonem miasta, głównie ze względu na szereg luksusowych sklepów, kawiarni i punktów usługowych, które znajdują się w jej wnętrzu. Budowa galerii trwała aż 12 lat! Architektem był Giuseppe Mengoni, który niestety nie doczekał otwarcia zaprojektowanego przez siebie obiektu. Biorąc aktywny udział w pracach budowlanych, niedługo przed otwarciem galerii spadł z dachu i zmarł.

Spacerując po Galerii Vittorio Emanuele II na pewno natraficie na mozaikę posadzkową, przedstawiającą herb Turynu – żółtego byka. Jak mówi legenda, należy stanąć na jego przyrodzeniu i na pięcie prawej stopy okręcić się wokół własnej osi. Taki zabieg ma zagwarantować szczęście i pomyślność.